խաղացկուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑʁɑt͡sʰˈkun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խա•ղաց•կուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- խաղացող, թռվռուն, աշխույժ, շատ աշխույժ ◆ Տղմուտը դարիվ-դարիվ վարում էր իր խաղացկուն կոհակները։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- արագ փոփոխվող շարժումներ ունեցող ◆ Խաղացկուն քայլ։ ◆ Խաղացկուն աչքեր։ (Հրաչյա Քոչար)
- ոչ միապաղաղ ◆ Իմ երգը… հնչեց խանդով խոր ու խաղացկուն։ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։