Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խանգար

վանկեր՝ խան•գար

Ստուգաբանություն

Կապ ունի՞ արդյոք հնդեվրոպական *ken- «սեղմել, կճմթել» արմատի հետ (*khn-k-, *khn-g > խանգ). հմմտ. հին իսլանդերեն hnekkja «հետ քշել, արգելակել»։

Բաղադրյալ բառեր
խանգարել խանգարիչ խանգարմունք խանգարվել խանգարություն խանգարում խանգարք դիվախանգարել անխանգար

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։