խանգարվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑŋɡɑɾˈvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խանգարուել
վանկեր՝ խան•գար•վել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- խանգարելի ◆ Ամենքն էլ եղել են խանգարված գրողներ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Գնացել էր մեքենայի խանգարված մասը շինել տալու։ (Րաֆֆի) ◆ Մի խանգարված մատուռի առաջ դեռ մխում էր չոբան Սաքոյի կրակը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Իր հայրենի հին տունը խանգարվել էր, կտուրը խոնարհվել։ (Ակսել Բակունց) ◆ Դեռ դպրոցը խանգարված դրության մեջ է։ (Րաֆֆի) ◆ Գիշերային տխուր լռությունը խանգարվեց: Դերենիկ Դեմիրճյան
- խելքը կորցնել, ցնդել ◆ Ուղեղը խանգարվել: ◆ Առողջությունը խանգարվել: ◆ Երբ մարդու որևէ անդամը կամ զգայարանքը խանգարված ու թույլ է լինում, մնացածները ավելի զարգանում են։ (Րաֆֆի) ◆ Պրոֆեսորի ստամոքսը, որ երբեմն խանգարվում էր, նորից խանգարվել է, և հարկ է եղել լիմոնով էեյ խմել։ (Վահան Թոթովենց) ◆ Թող թագավորե բնության կարգը, էլ այսուհետև նա չխանգարվի: (Ղազարոս Աղայան) ◆ Նամակը հեռու բռնած կարդում էին խանգարված ձայնով։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ խմբագրել
- խոչընդոտվել, կաշկանդվել, արգելակվել, արգելվել, արգելք, հարուցվել
- տե՛ս խռովվել
- տե՛ս վրդովվել
- տե՛ս կազմալուծվել
- տե՛ս ցնորվել
- տե՛ս ցնդել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։