խառնաթույն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑrnɑˈtʰujn]
վանկեր՝ խառ•նա•թույն
Բացատրություն
- (նորբ․) թույնով խառնված
- (փխբ․) դառը, վատ ◆ Առանց հարբելու հավատալ նրանց, և խլացնել ճռինչը մտքի, որն այս խառնաթույն ժամանակներում դերն է կատարում ոգեղեն երգի։ Ռազմիկ Դավոյան
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։