խառնիճաղանջ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑrnit͡ʃɑˈʁɑnd͡ʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խառ•նի•ճա•ղանջ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- խառն, անկարգ, խառնիխուռն ◆ (Դա) անասելի խառնիճաղանջ մի աղմուկ էր։ (Միքայել Մանվելյան)
- գռեհիկ
- հասարակ ժողովրդի ստորին խավերից բաղկացած ◆ Այստեղ միշտ կարելի էր տեսնել մի խառնիճաղանջ բազմություն։ (Րաֆֆի) ◆ Վասպուրականի տիկինը յուր շուրջն էր հավաքել յուր դրացի բոլոր լեռնական խառնիճաղանջներին: (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս խառնաշփոթ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։