Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɑvɑɾɑhɛˈʁuk]

վանկեր՝ խա•վա•րա•հե•ղուկ• 

Գոյական


  1. (նորբ․) պղտոր՝ խավար ջուր ◆ Փայտե խուլ տաշտի մեջ․․․ նստած, պինդ բռնել էր տաշտի կողքերից՝ սևադեղնամութ ու մշուշավուն խավարահեղուկում լողալով։ Վ․ Այվազյան
  2. լվացքի կեղտաջուր

Աղբյուրներ

խմբագրել