Հայերեն

  Արտասանություն

ՄՀԱ: [xaruyk]

 

վանկեր՝ խար•ույկ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. վառվող կամ վառելու համար պատրաստվող փայտերի՝ զանզազան տեսակի վառելիքի կույտ ◆ Փողոցների մեջ և հրապարակների շուրջը պատրաստել էին խարույկներ գիշերային լուսավորության համար։ (Մուրացան)
  2. բացօթյա վառվող ցախակույտ կամ նրա բոցավառվող կրակը ◆ Նրանց խարույկը բարձրանում էր մինչև չինարու ճյուղերը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Մի քանի վրանների առջև դեռ վառվում էին գիշերային խարույկները: (Րաֆֆի)
  3. հրդեհ ◆ Ամպերն ելան խարույկների ու ծածկեցին նենգ Եվրոպան։ (Ավետիք Իսահակյան)
  4. շատ ջերմ զգացմունք, հոգեկան բոցավառ ջերմություն (փխբ․) ◆ Բռնում է նա ամենքին, տապկում սիրո խարույկին: (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Դու կայծեր տվիր, խարույկ չունեցար։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
  5. խիստ ցասում (փխբ․) ◆ Բակուրի խումբը կեցավ հառաչակուլ, ոգեսպառ կատաղության խարույկով ամբողջովին բոցավառ։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Նրանք…արծարծեցին ծաղրուծանակի խարույկը: (Վահան Թոթովենց) ◆ Խարույկ ու խաչ պիտի ելնեն։ (Վահան Տերյան)
  6. նույնն է՝ պիոներական խարույկ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. կրակ, օջաղ, հռատ, բոլոբոզ, բոլնթրոզ, բոլորոց, բլմբոց, բլմբոցիկ, բլմպեծիկ, տնդալեշ (հնց․) (գվռ․)
  2. տե՛ս ջերմություն
  3. տե՛ս հրդեհ

Արտահայտություններ

խմբագրել