խել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɛlkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խել
վանկեր՝ խել
Ստուգաբանություն
խմբագրել- Բալու՝ Միջանցք,որը տունը, գոմը, մարագը և բակը միացնում է իրար։
- Մոկս՝ Խիզան՝ 1 Հարսանյաց հանդես։ ◆ Ինչքան մարդ էունի քաղաք կա, կան իմ խել ։ Սասնա ծռեր
2 Հարսնաքավորներ
- Շատախ՝ Գավաշ՝ նայել, տեսնել։ ՈՒր աչիչ կյերան չըխի՝ հրուշի աչիչ խիլ շանք կտա (ՄՄր․)։ ◆ Գեղացիք գացին խեն, ինչըխ մարդ ա Դավիթ (Ձ)
- Սվեդիա՝ Քեսաբ՝ տե՛ս Խիլ։
- Նիկոմեդիա՝ տես ԽԵԼԻ։
Ածական
- բավական շատ ◆ Խել մը աղվոր բաներ ունեի։ Հակոբ Պարոնյան ◆ Կան խել մը մուրացկան խմբագիրներ։ Հակոբ Պարոնյան ◆ Խել մը բաներ ուզեց հասկացնել։
Գոյական
- մարդու մտածելու՝ դատելու և ըմբռնելու ունակությունը՝ կարողությունը
- որևէ հասարակական շերտի՝ դասի և այլն ընդանուր մտածողություն՝ գիտակցություն՝ միտք
- (փխբ․) այն հասարակությունը, որը իբրև ընդհանրություն տիրապետում է նման մտածողության
- (ժղ․) ուղեղ
- (փխբ․) խորամիտ՝ խորաթափանց՝ շատ խելացի մարդ
- (փխբ․) կարծիք
- նավախել ◆ Ահա նա կտրեց անգլիական հրետանավակի խելը: Թարգմ
Հոմանիշներ
խմբագրել- մտածողություն, գիտակցություն, բանականություն, միտք, հանճար (բնստ․), (ժղ․) գլուխ, ուղեղ,
- կարծիք, տեսակետ, տեսանկյուն, հայեցակետ, համոզմունք, հայացք
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։