Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խեն•թա•նալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. խենթ դառնալ, գժվել, խելքը թռցնել
  2. խենթ ու խելառ բաներ անել
  3. զայրանալ, բարկությունը բռնել
  4. (փխբ․) չափազանց ոգևորվել՝ հուզվել ◆ Էլ խենթանալ չեմ կարող երազներով վառվռուն։ (Շուշանիկ Կուրղինյան) ◆ Դշխոն խենթացած ընկավ Արծվիի գիրկը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  5. խելագարվել ◆ Ծերունին խենթացավ և ինձ զրկեց ժառանգությունից։ (Շիրվանզադե) ◆ (Բաղդասարը) եղել էր ուսուցիչ, խենթացել էր սիրուց…ընկել էր տնից դուրս ահաբեկված։ (Վահան Թոթովենց)
  6. խանգարվել, խախտվել ◆ Իր մտածումն պարտվածի Սուգե ու սարսուռե ու սարսափե անբուժելիորեն խենթացավ: Սիամանթո
  7. (փխբ․) կատաղել, մոլեգնել ◆ Նրա հանդերձի հետ խաղում է խենթացած քամին։ (Նաիրի Զարյան)
  8. (փխբ․) մեկին բուռն՝ անզսպելի կերպով սիրահարվել
  9. (փխբ․) հափշտակվել, մի բանով խիստ տարվել
  10. (փխբ․) մեկի՝ մի բանի կարիքը՝ կարոտն զգալ, փափագել, ուշքը գնալ՝ մեկի՝ մի բանի համար
  11. (փխբ․) հանգիստը կորցնել, անհանգիստ դառնալ, չարություններ՝ չարաճճիություններ անել ◆ Խենթացել է առուն ուռիների աակ։

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս խելագարվել
  2. տե՛ս կատաղել
  3. տե՛ս հրապուրվել
  4. տե՛ս սիրահարվել
  5. տե՛ս փափագել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել