խեցեփեղկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɛt͡sʰɛˈpʰɛʁk]
վանկեր՝ խե•ցե•փեղկ
Գոյական
- (նորբ․) (փխբ․) խեցու նմանվող փեղկ ◆ Եվ ճոճուն էր մարմինդ խունացած, Պահում էին իրենց ստվերի տակ Արցունքների մարգարիտներ հստակ թարթիչներիդ խեցեփեղկերը թաց։ ◆ Եվ հուշերի խեցեփեղկերի մեջ արձագանքի մարգարիտներ մաքուր․․․ ահա արթնանում են մեկիկ-մեկիկ։ Հ․ Բեյլերյան
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։