Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χt͡ʃɑχˈt͡sʰum]

վանկեր՝ խ(ը)•ճա•խ(ը)•ցում 

Գոյական


  1. (նորբ․) իբր՝ խիճերը խցելը՝ խցվելը, խճողում ◆ Բայց մեր լեզուն տանջվում է ոչ միայն այդ «Ֆրանսերեն զկրտալուց»՝ անհարկի և անպետք օտար բառերի խճապխցումից։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել