խմելավայր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χmɛlɑˈvɑjɾ]

վանկեր՝ խը•մե•լա•վայր 

Գոյական

1. (նորբ․) հարբեցողության վայր ◆ Օրը ցուրտ էր, և որպես խմելավայր ընտրեցին իրենց շենքի ներքնահարկում գտնվող կաթսայատուն։ (Մամուլ)

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։