Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խնամութիւն

վանկեր՝ խնա•մութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել
  1. Խնամի լինել։
  2. Կողնմապահություն։ ◆ Աշխարհըմըս դուզութին չկա, Արութինը խնամութին արավ, հրևանին պաշտպանեց։ (Ձեռագիր)

Գոյական

  1. նույնն է՝ խնամիություն ◆ Մելիքները թե քաղաքական շահերով և թե խնամության կապերով միացած էին միմյանց։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս խնամիություն

Արտահայտություններ

խմբագրել
  • Խնամութունք նստել, Մուշ՝ Խնամու մոտ հյուր գալիս շատ նստել և ուշ վերադառնալ։

Աղբյուրներ

խմբագրել