Հայերեն

վանկեր՝ խո•ղո•վակ•վել 

Գոյական


  1. (նորբ․) իբր՝ գալով՝ հարատևելով հասնել մեկին։ ◆ Հասկանալի կդառնա այլ ելևէջքը, այն վայրիվերումը, որով նա խողովակվում է դեպի մեզ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել