խոնարհել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔnɑɾˈhɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խո•նար•հել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ներքև թեքել, կախ գցել, վայրահակ դարձնել, խոնարհեցնել ◆ Բռնեց չյուղը, խոնհարեց և խնձորները պոկեց։ ◆ Շարժվածքով ճկուն մեջքը խոնհարեց: ◆ Միքայելը խոնհարեց գլուխը։
- (հնց.) տե՛ս խոնարհվել ◆ Խորին պատկառանքով խոնարհում ենք մեծ մարդու հիշատակի առաջ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Կարում էի մետաքս բարձին խոնարհած։ՀԹ
- (քեր.) բայը փոփոխել դեմքով, թվով, ժամանակով: ◆ Եվ մտքի մեջ անվերջ խոնարհեց՝ ես չեմ ուտեր, դու չես ուտեր… (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- կռացնել, թեքել, խոնհարեցնել
- լծորդել, խոնհարման ենթարկել (բայը)
- կախել, հակել, թեքել, կորացնել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։