խոսընթաց

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɔsənˈtʰɑt͡sʰ]

վանկեր՝ խոս•ըն•թաց 

Գոյական

1. (նորբ․) խոսելու ընթացքը, խոսողություն

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։