Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɔɾɑʃɑˈrɑt͡ʃʰ]

վանկեր՝ խո•րա•շա•ռաչ 

Ածական

  1. (նորբ․) ուժգին շառաչ ◆ Եվ խորաշառաչ քամիներից շան լակոտի պես վնգստում էր լվացքի դատարկ պարանը։ Վ․Այվազյան

Աղբյուրներ

խմբագրել