Հայերեն

վանկեր՝ •խոր•հ(ը)ր•դա•լ(ը)•ռին 

Ածական

  1. (նորբ․) խորհրդավոր և լռին ◆ Որ հայտնվում էր օլոքը ձեռին՝ Դանթեի քայլքով խորհրդալռին: Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել