Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɔɾ ɔpɛɾɑt͡sʰˈjɑ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ռազմ․) պաշտպանվող զորքերի խմբավորումներին խոցման միջոցներով ամբողջ խորությամբ միաժամանակյա հարվածներ հասցնելը, ընտրած ուղղությամբ հակառակորդի պաշտպանության մարտավարական գոտու ճեղքումը և մարտավարական հաջողության սրընթաց զարգացումը օպերատիվի հաջողության զարգացման շարակարգը (տանկերը, մոտոհետևակը, հեծելազորը) և օդային դեսանտների իջեցնելը ճակատամարտում ընդգրկելու ճանապարհով
  2. (պաշտանվ․) տեսություն, որը մշակվել էր ԽՍՀՄ-ում 1930-ական թվականներին և փոփոխական հաջողությամբ կիրառվել էր Երկրորդ աշխարհամարտում


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Լ.Վ. Քոթանջյան, Ս.Ե. Ներսիսյան, Հայերեն ռազմական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2006 — 408 էջ։
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։