Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խու•նա•նալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. գույնը գցել՝ թափել, գունաթափվել ◆ Հագուստը խունացել է։
  2. աղոտանալ ◆ Վերև աստղեր կային խունացող: (Վիգեն Խեչումյան)
  3. (փխբ․) թառամել, թարմությունը կորցնել, թոշնել ◆ Անոթի մեջ պահված վարդերն էլ խունացան:
  4. (փխբ․) աշխույժից զրկվել, թառամել, կենսախնդություն կորցնել ◆ Վշտից խունանում էր կայտառ աղջիկը։
  5. (փխբ․) անփայլ, փայլը կորցրած, տխուր, մռայլ ◆ Խունացած աչքեր։ ◆ Երկինքը մեկեն խունացավ:
  6. (փխբ․) տպավորությունը թուլանալ, սկսել մոռացվել ◆ Ժամանակ էր անցել և երջանիկ պահերի հուշերն էլ խունացել էր։

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. գունաթափվել, գունատվել, փայլատել, խանկռել (ժղ․), (գվռ․)՝ դբղել, վռտել, գույնը գցել, գույնը գնալ, գույնը կորցնել, գույնը թափել, գույնը նետել, (արևմտհ․), գույնը տալ, գույնը քամվել
  2. տե՛ս թառամել, թոշնել
  3. տե՛ս աղոտանալ
  4. տե՛ս փայլազրկվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել