Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խռիւ

վանկեր՝ խ(ը)•ռիվ

Ստուգաբանություն խմբագրել

ցախ, կրկուտ, խռիկ, մացառ, մանրախրիվ, (գվռ․)՝ ժժան, ժժանք, խշոտ, խորշոտ, խոտոշ, խոտուշ, խոտմոշի, խոտմուշ, խճելուկ, չռփի, ջախ, ջախջ, ջանջխ, ջալ, ճալ, տտոք, փոչիլ, ցախ ու ցուխ, ցախ ու մախ, ցախ ու ցաք, քոլ ու մոլ, քոլուքոս, ժախ-ժեխ, ժաժ-ժեփ, ժար-ժեխ, ձառ-ջեղ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ windfall գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ хворост (ru) ‎(xvorost), валежник (ru) ‎(valežnik), клок волос (ru) ‎(klok volos), всклокоченный (ru) ‎(vsklokočennyj), растрёпанный (ru) ‎(rastrjópannyj), вразброд (ru) ‎(vrazbrod), беспорядочно (ru) ‎(besporjadočno) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

գզգզված, խճճված ◆ Խռիվ մազեր։
խառն, խռնված ◆ Խռիվ ամբոխ՝ բազմություն։
խուռն բազմությամբ լի ◆ Խռիվ հրապարակ՝ փողոց։
(փխբ․) խառն, խառնակ, խճճված ◆ Խռիվ մտքեր՝ զգացմունքներ։
(փխբ․) հախուռն, բուռն ◆ Շանթերի դեմ կռվեցիր, քամիների դեմ խռիվ: Գուրգեն Մահարի
(փխբ․) անհանգիստ, խռովված, խանգարված ◆ Մարդը զանգակ՝ կինն էլ զանգակ, տունը՝ կռիվ, քունը՝ խռիվ: Հովհաննես Շիրազ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։