Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խռնուել

վանկեր՝ խ(ը)ռ•ն(ը)•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. խռնել բայի կրավորականն ու չեզոքը
  2. խուռն բազմությամբ մի տեղ լցվել՝ հավաքվել ◆ Սարվորները եկան խռնվեցին վրանի ներսը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բնակչությունը խռնված էր տանիքների վրա։ (Նաիրի Զարյան)
  3. (փխբ․) իրար վրա գալ՝ թափվել ◆ Խռնվում էին ալիքը ալիքին Հովհաննես Թումանյան
  4. իրար խառնվելով լցվել ◆ Խռնվեցին մտքեր շավարշի գլուխը Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. կուտակվել, հավաքվել, խժլտալ, վխտալ, իրար գլխով դիպչել, իրար գլխի լցվել, իրար գլխով դառնալ
  2. տե՛ս նեղանալ (3), վիրավորվել (2)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել