Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•րել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. խրել
  2. Խարբերդ՝ Կերակրի ամանի կափարիչը դնել`ծածկել։
  3. մտցնել, խոթել ◆ սուրը՝ դաշույնը խրեց կուրծքը
  4. մխել, վարսել ◆ սուր նիզակը խրեց գետնին (Ավետիք Իսահակյան)
  5. դնել՝ տեղավորել մի բանի մեջ, մտցնելով ամրացնել ◆ մորթե փափախը խրեց վերարկուի գրպանը ◆ (վարդը) կարեց ու խրեց կուրծքի վրա (Րաֆֆի)
  6. (փխբ․) խցկել, տեղավորել, գործի դնել, նշանակել ◆ իսկույն խրում են պահանջված տեղում իրանց ցանկացած մարդը (Րաֆֆի)
  7. (փխբ․) բևեռել, սևեռել, հառել ◆ ժամկոչյանը աչքերը խրեց խոսակցի աչքերի մեջ Սիլվա Կապուտիկյան
  8. (փխբ․) (խսկց․) մեկին խիստ կերպով պատասխանել՝ քննադատել՝ դատապարտել, շշպռել

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. մտցնել, մխել, մխրճել, խոթել, ճխտել, խցկել, կոխել, մուծել, ցցել, վարսել, հաստել (հնց․), (գվռ․) խշթել, խթել, շշել, քշել, էցկել
  2. տե՛ս դնել, տեղավորել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել