Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•րոխտ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. հպարտությամբ լի՝ համակված, հպարտ, սեգ ◆ Մի խրոխտ երիտասարդ գլուխը բարձր բռնած անցնում էր փողոցով։
  2. հնչեղ, ազդու ◆ Ամենևին էլ խրոխտ չի նրա ձայնը, այլ բարակ ու քաղցր։ (Ակսել Բակունց) ◆ Իշխանը բարձր ու խրոխտ ձայնով խոսեց։ (Մուրացան)
  3. վտանգներն արհամարհող, համարձակ, հանդուգն, խիզախ ◆ Երեք կիպրացի երտասարդներ, ազնիվ, խրոխտ, տղերք, պատվի գործերում խիստ դյուրագրգիռ։ Շեքսպիր ◆ Խրոխտ մարտիկը արհամարհելով մահը նետվեց թշնամու դիրքը։
  4. սպառնական, ազդու ◆ Ինչպես բորենին որսին ակնդետ, չոքել է փաշան սադափե թախտին, իսկ Միրկոն ինչպես ամպրոպ մթնաժետ, ը, բոստ Բալկանի խրոխտ ճակատին։ ԱԻ
  5. (փխբ․) փառահեղ, հոյակապ ◆ Կենդանանում է այսօր իմ մտքում խրոխտ ավերակն նախնյաց մեծության։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
  6. (փխբ․) հզոր, հաղթական, անպարտ ◆ Արևի նման ճակատը պայծառ նայում է խրոխտ։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս հպարտ, սեգ
  2. տե՛ս համարձակ, հանդուգն
  3. տե՛ս ազդու, սպառնական
  4. տե՛ս հզոր, հաղթական
  5. տե՛ս հոխորտ
  6. տե՛ս գոռոզ, մեծամիտ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել