սեգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɛɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սէգ
վանկեր՝ սեգ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական` *ḱēi-gh- «արագ, ուժգին» արմատից. համեմատության համար հնդկերեն՝ śǐghrá- «արագ», անգլերեն՝ hie` շտապել, ռուսերեն՝ сигать` ցատկել, թռչել, < ռուս. сиг
Ածական
- իր ուժով՝ գեղեցկությամբ հպարտ, հպարտության՝ պարծանքի զգացումով լցված ◆ Սեգ աղջիկ՝ տիրուհի՝ իշխան։ ◆ Ա՛ռ նշանն ահա քո սեգ աղջկա Հովհաննես Թումանյան ◆ Եկեք քույրեր սեգ սարերի, Չքնաղագեղ ոգիներ Հովհաննես Թումանյան
- վեհ, վեհապանծ ◆ Սեգ լեռ։
- պերճ, փառահեղ ◆ Սեգ մազերդ օծախռիվ … Հագավ կոշիկներ սեգ ու փայլուն։ (Ավետիք Իսահակյան)
- խրոխտ, հոխորտ ◆ Գոռաց Սանասարը սեգ։ (Մկրտիչ Խերանյան) ◆ Մշուշի միջից անթիվ դարերի, Եկել եմ ահա ու կանգնել եմ սեգ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Սեգ2
խմբագրելԱծական
- (գվռ․) բարձրավանդակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս բարձրավանդակ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։