խրվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɾvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)ր•վել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- խրել բայի կրավորականն ու չեզոքը
- ծակելով մի բանի մեջ մտնել՝ խորանալ ◆ Գնդակը խրվել Էր թոքերի մեջ։
- ոտքերով թաղվել որևԷ բանի մեջն ◆ Նրանք խրվել են տորֆային ճահճուտում ու մրսում են։ ՍԽ
- ճեղքելով՝ պատռելով արանքը մտնել՝ մխվել, մխրճվել, սեպվել ◆ Շեշտակի հարվածով մեր գումարտակը խրվեց թշնամու դասավորության մեջ։ (ԲՊ
- անցքի՝ բացվածքի մեջ մտնել ◆ Նա զգաց, որ մեկի ձեռքը զգուշորեն խրվում Է իր գրպանի մեջ։
- խորասուզվել՝ թաղվել՝ ընկղմվել մի բանի մեջ
- տարածվել՝ գտնվել՝ ընկած լինել մի տարածության մեջ ◆ Փոքրիկ լիճը խրվել Է լեռնագագաթների մեջ:
- (փխբ․) մի բանի տակից դուրս գալ չկարողանալ, ձեռնարկածը գլուխ բերել չկարողանալ ◆ Խրվել Է պատմավեպի տեսության մեջ:
- (փխբ․) գործերի՝ զբաղմունքի մեջ թաղված լինել, կլանվել ◆ Ամբողջապես խրվել Է վարչական աշխատանքների մեջ:
- (փխբ․) վնասվել, վնաս կրել, ձախողվել, անհաջողության հանդիպել ◆ Այնքան լավ աղջիկների չհավանեց ու վերջը խրվեց:
- (փխբ․) խառնվել, միջամտել, քիթը խոթել ◆ Ամեն բանի մեջ խրվում Է, բայց ոչ մեկին էլ չի հասնում:
- (փխբ․) Շեշտակիորեն սևեռվել՝ բևեռվել ◆ Թուխ բեխեր և սուր, խրվող աչքեր ունի։ ԿՊ
- (փխբ․) մխրճվել, միջամուխ լինել, անմիջապես նվիրվել մի բանի ◆ Կարող Էր համալսարան մտներ և հետո խրվեր քսաներորդ դարում ծնված գիտությունների ճիշտ կենտրոնը։ (Հակոբ Մանանդյան)
- (մրմն․) մարմինը ավելորդ չափով կախված է կամ «խրված» գործիքի ներսում։ Օրինակ՝ օղակների վրա խաչ կատարելիս կամ ձողանների ներսում։
Հոմանիշներ
խմբագրել- խերանալ, թաղվել, գնալ (խսկց․)
- մխրճվել, մխվել, սեպվել, վարսվել, ցցվել, մտնել, խցկվել, ճխտվել, մեխվել, (ժղ․)՝ խոթվել, կոխվել, (գվռ․)՝ խրթվել, կոթխել, լռվել, լարխվել, լորխել, վռվել,
- նստել
- տե՛ս խորասուզվել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։