ծակող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑˈkɔʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծա•կող
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- ծակել բայի եթակայական դերբայը
Ածական
- ծակելու հատկություն ունեցող, ծակելու ունակ՝ ընդունակ
- ծակոց պատճառող
- (փխբ․) սուր, թափանցող (հայացքի՝ աչքերի մասին)
- (փխբ․) կսկծեցնող, կսկիծ պատճառող (ցրտի՝ շոգի՝ ցավի և այլնի մասին)
- (փխբ․) խայթող, խոցող, վիրավորող (լեզվի՝ արտահայտության՝ խոսքի մասին)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։