ծաղկածայր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑʁkɑˈt͡sɑjɾ]
վանկեր՝ ծաղ•կա•ծայր
Ածական
- (նորբ․) ծայրին ծաղիկ ունեցող ◆ Բուրմունք է տալիս թարմուկ աղջկան Ու կամ ծաղկածայր փշոտ վարունգի։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։