ծեփել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɛˈpʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծե•փել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- ծեփաշաղախով պատել՝ սվաղել
- որևէ անցք՝ ճեղք ևն ծեփաշաղախով փակել
- աթարի գնդերր պատին թխել
- վրձնի հարվածներով կտավին ներկ քսել
- կավի՝ գիպսի ևն շաղախի փոքրիկ զանգվածներ իրար կպցնելով արձաններ՝ արձանիկներ կերտել, ծեփածո իրեր սարքել
- ճաքած ամանը կրով ամրացնել
- փակցնել, կպցնել (սոսնձով, խմորով և այլն)
- (փխբ․) խփել, հարվածել ◆ Կատաղած անտառապետը ուժով մեկ ծեփեց խեղճի երեսին։
- (փխբ․) բանավոր կամ գրավոր խոսքով մեկին ջարդել, կերցնել ◆ Կեցցես, ախպեր, լավ է ծեփել: (Խաչիկ Հրաչյան)
- (փխբ․) խփելով՝ նետելով կամ վայր գցելով կպցնել մի բանի ◆ Մի ճարպիկ շարժումով նա հակառակորդին գետնին ծեփեց:
- (փխբ․) սեղմ կերպով մոտեցնել, կպցնել ◆ Հրելով պահարանը ծեփեց պատին։
- (փխբ․) մրել, խզբզել ◆ Ոչ թե նկարել, այլ ծեփել ես։
- նույնն է՝ ծեփանկարել
- (փխբ․) որևէ բանով խցանել՝ խցել՝ փակել ◆ Վերջն էլ պիտի, փու՜չ աշխա՛րհ, մի բուռ հողով բերանս ծեփես: (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- սվաղել, գաջել, գաջապատել, բռել, ծեփակերտել, (հնց․)
- ծեփոտել, ծեփծեփել, լաղոզել
- կոծկել, ծածկել, (գվռ․)՝ մոլել, մոռտել, ցխել
- տե՛ս ներկել
- տե՛ս շպարել
- տե՛ս պարսավել
- տե՛ս ծեփանկարել
Արտահայտություններ
խմբագրելԽոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։