ծիսակարգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sisɑˈkɑɾɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծի•սա•կարգ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- կրոնա-պաշտամունքային ծեսերի կատարման կարգուկանոնը ◆ Պատարագի ծիսակարգը ճիշտ չկատարվեց։
- որևէ կարգի արարողությունների կատարման կարգուկանոնը ◆ Նախարարները գալիս են հաշտության, ավելի շուտ, փոխադարձ երդման ծիսակարգը կատարելու։ Ստեփան Զորյան
- (բրգ․) սովորույթի կամ ավանդույթի տարատեսակ․ վարքի պատմականորեն ձևավորված կամ հատուկ սահմանված նորմա, որտեղ գործողությունների կատարման ձևը խստագույնս կանոնացված է, զուրկ է (կամ աստիճանաբար զրկվել է) անմիջական հասարակական նպատակահարմարությունից և ունի սոսկ սիմվոլիկ նշանակություն
- (սոց․) հնարավորություն է տալիս սահմանել խմբի կամ անհատի ծագումը
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծիսականություն (եկեղ․)
- արարողակարգ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
- Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։