ծլանգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡slɑŋɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•լանգ
Ստուգաբանություն
խմբագրելծլանգ 1
խմբագրելԳոյական
- հագուստի պատռված ու կախ ընկած ծվեն ◆ Նրա քուրձի ծլանգները կախ ընկած շոշափում էին գետնի փոշին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ամեն բանից առավել կալի երգն էր սիրում նա, կալի մղեղը, որ նստում էր եզների մեջքերին, իր բեղերին, շորերի ծլանգներին։ Սերո Խանզադյան
- կտորը ձևելուց մնացած մանր կտոր
- կտոր, բրդուճ
- սեխի՝ խնձորի՝ վարունգի և այլնի շատ բարակ շերտ
- մսի ծվեն՝ փոքրիկ պատառ ◆ Այս անգամ Ղաժու գլխից ծլանգներ թռան։ ագապ
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ծվեն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
ծլանգ 2
խմբագրելՁայնարկություն
- զանգի և մետաղյա այլ իրերի թույլ ձայն, ծլնգոց ◆ Ծլանգ լսվում էր զանգի հեռավոր ձայնը։
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ծլնգոց
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։