Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•խա•լից 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. ծխով լցված՝ պատված ◆ ծխալի սենյակ ◆  Թոնիրը վառում էր կարմիր շալե գոգնոց կապած մի կին, որ գոգնոցովը հովհարում էր անում դեպի թոնիրը… ձեռքերով ծխալից աչքերի արցոնքը սրբում։ Վրթանես Փափազյան
  2. ծխահարված, ծխից ցավող ◆ ծխալի աչքեր ◆  Վերը խոշոր երդիք մը կար, ուրկե լույսը կիջնար ուղղակի աշխատողների գլխուն վրա և կլուսավորեր ծխալից պատերուն շուրջը մեկ քանի հատ հին բղողներ, կոտրած կճուճներ։ Ռուբեն Զարդարյան
  3. ծխից սևացած, մրով պատված ◆ ծխալի պատեր
  4. (փխբ․) անտանելի, տանջալից ◆ ծխալի գեհեն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս ծխաշատ, տե՛ս ծխապատ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել