ծկլթալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡skltʰɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•կ(ը)լ•թալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- ծղրտալ, ծղրտոց հանել (թռչունների մասին)
- ճչալ, վախից՝ ցավից՝ վշտից և այլնից սուր ճիչ արձակել (մարդկանց մասին)
- բարձր ձայնով կանչել
- (փխբ․) սուլել, շաչել, շչել
- (փխբ․) շառաչել, գոռալ (ջրի մասին)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։