ծկլթոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡skltʰɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•կ(ը)լ•թոց
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ծկլթալը
- ծկլթալու ձայնը ◆ Մթնել էր, մեկ էլ Օրանջիայից մի ծկլթոց եկավ. Հավարի ձայն։ (Ակսել Բակունց) ◆ Միայն տեղ-տեղ դեռ լսվում էր մինարեների վրա թառած մոլլաների ծկլթոցը: Սերո Խանզադյան
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։