Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծղօտ
վանկեր՝ ծ(ը)•ղոտ
Գոյական
- բույսերի՝ հատկապես հացահատիկային բույսերի ցողունը ◆ Ան տարաշխարհիկ բույս մ՞էր ծղոտ։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Տեղ-տեղ բարակ ծղոտներով և երկար թրաձև տերևներով բարձրացել էր վայրենի շուշանը։ (Րաֆֆի)
- կիսածեծ օրանը, որ դեռ դարման չի դարձել ◆ Կալսումից հետո զանգվածը բաժանվում է երեք մասի հատիկ, ծղոտ և դարման։ (Դասագիրք) ◆ Այժմ կոլնտեսության ղեկավարները ծղոտ են խնդրում այս ու այն կոլնտեսությունից։ (Մամուլ)
- հնձած արտի ցողունների մնացած գետնահար մասը, խոզան ◆ Իրենց արտին ծաղիկներն են խամբած, ծղոտ առ ծղոտ։ (Դանիել Վարուժան)
- ցողուն, կոթուն, ծղնոտ, ծիղ, ծղան, ծղոն, շառավ
- խոզան, խոզանատեղ (գվռ․)
- ծղոտի գին` կշիռ ունենալ - աննշան` չնչին արժեք` նշանակություն ունենալ, անարժեք` չնչին բան լինել
- ծղոտի վրա նստեցնել - տե՛ս սնանկացնել
| Ի արտաքին հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
ծղոտ(ը) |
ծղոտներ(ը)
|
| Սեռ. |
ծղոտի |
ծղոտների
|
| Տր. |
ծղոտի(ն) |
ծղոտների(ն)
|
| Հայց. |
ծղոտ(ը) |
ծղոտներ(ը)
|
| Բաց. |
ծղոտից |
ծղոտներից
|
| Գործ. |
ծղոտով |
ծղոտներով
|
| Ներգ. |
ծղոտում |
ծղոտներում
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
