Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•նել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. ծնունդի միջոցով սերունդ արտադրել, երեխա կամ ձագ բերել, իր նմանին աշխարհ բերել
  2. որդիներ՝ զավակներ ունենալ ◆ Արամյան ամուսինները վեց երեխա էին ծնել:
  3. սերել, ունենալ, իր միջից դուրս բերել, տալ ◆ Բազմաթիվ տաղանդներ է ծնել մեր փոքրիկ ժողովուրդը։
  4. ծննդաբերելու հատկություն՝ կարողություն ունենալ ◆ Մեր գեղջկուհիքն… ծնում են մինչև 40-45 տարեկան հասակը ։ (Րաֆֆի)
  5. (փխբ․) առաջացնել, առաջ բերել, հարուցել ◆ Ի՜նչ անախորժություններ ծնեց այդ անխոհեմ արարքը։
  6. (փխբ․) ստեղծել, ստեղծագործել ◆ Նրանք (մեր հայրերը) ձեռ բերին-մենք պիտի պահենք, մենք զարգացնենք, ինչ նրանք ծնան: Հովհաննես Հովհաննիսյան
  7. (փխբ․) ծագեցնել, հղացնել (միտք, զգացմունք և այլն)
  8. (փխբ․) գոյացնել, գոյություն տալ ◆ Հսկա բնությունը ծնել է հսկա ժողովուրդ։ (Րաֆֆի)
  9. տե՛ս ծնվել

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ծննդաբերել, երկնել (բնստ․), ունենալ (խսկց․), (ժղ․)՝ ազատվել, պառկել, տղա ունենալ, (հնց․)՝ մանկաբերել, մանկածնել, որդեծնել, զավակագործել, ծնանել, աշխարհ բերել, լույս աշխարհ բերել, երեխա բերել, տղա բերել, զավա բերել
  2. ցնգել, (ժղ․)՝ ցինել, ցփռթկել, վեր ածել, ծագ բերել, ձագ տալ, ձագ հանել, ճուտ հանել, ճուտ բերել, ճուտ տալ
  3. տե՛ս սերել, ունենալ
  4. տե՛ս առաջացնել, հարուցել
  5. տե՛ս ստեղծել, ստեղծագործել
  6. տե՛ս հղացնել, ծագեցնել
  7. տե՛ս գոյացնել, սկզբնավորել
  8. տե՛ս ծնվել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել