Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծովահէն
վանկեր՝ ծո•վա•հեն
Գոյական
- ծովային ավազակ, հեն
- (փխբ․) (բնստ․) թափառական, հանգիստ ու դադար չճանաչող՝ չունեցող (մարդ)
- ծովասպատակ, ծովելուզակ, (հնց․)՝ հեն, նավարտակ
| Ի արտաքին հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
ծովահեն(ը) |
ծովահեններ(ը)
|
| Սեռ. |
ծովահենի |
ծովահենների
|
| Տր. |
ծովահենին |
ծովահեններին
|
| Հայց. |
ծովահենի(ն) |
ծովահենների(ն)
|
| Բաց. |
ծովահենից |
ծովահեններից
|
| Գործ. |
ծովահենով |
ծովահեններով
|
| Ներգ. |
(ծովահենում) |
(ծովահեններում)
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
