ծոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծոց
վանկեր՝ ծոց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։
Գոյական
- կուրծքը պատող զգեստի և կրծքի արանքը՝ գոտկատեղից մինչև պարանոցը
- (փխբ․) կուրծք ◆ Էս որ տեսավ կրակ ու բոց բռնկեցավ Մհերի ծոց: Ստեփան Զորյան
- (փխբ․) գիրկ ◆ Կուզեի ննջել հավետ քո ծոցին: Հովհաննես Հովհաննիսյան
- (աշխգր․) լճի՝ գետի՝ ծովի՝ օվկիանոսի ցամաքի մեջ խորացած մաս
- (փխբ․) ծոցագրպան
- վերնազգեստի կրծքամասի տակի կողմը ◆ Պիջակի՝ վերարկուի ծոցի գրպան։
- (փխբ․) որևէ բանի ներսի տարածությունը, ներսը, մեջը ◆ Օ՜, կարասներ հսկա, ձեր կավեղեն ծոցում հովն է հիմա երգում… մի երգ։ Վահագն Դավթյան
- (փխբ․) խորշ, խոռոչ, փոս ◆ Տարիներից ի վեր ջրերը մի ծոց էին գտել, գումարվել ու կուտակվել։ (Վահրամ Փափազյան)
- (փխբ․) ձոր, ծործոր ◆ Լեռան՝ կիրճի ծոց:
- (փխբ․) միջավայր, ոլորտ, մթնոլորտ, շրջան ◆ Նա սովորել ու գիտնական էր դարձել համալսարանի ծոցում:
- (փխբ․) խորք, ընդերք, գիրկ ◆ Բոլոր մեծ հղացումները խավարի ծոցն են գոյացել։ Լևոն Շանթ
- տե՛ս սինուս
- (գվռ․) արգանդ
- (երկրբ․) օվկիանոսի (ծովի կամ լճի) մաս, որը բավականին խոր մտնել է ցամաքի մեջ, բայց հիմնական ջրավազանի հետ ունի ազատ ջրափոխանակություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս կուրծք
- գիրկ, գոգ
- ծոցագրպան
- ծովածոց
- խորշ, խոռոչ
Արտահայտություններ
խմբագրել- ծոցն առնել
- մեկի հետ միասին պառկել
- ընդունել, իր մեջ առնել
- ծոցը բանալ - նույնն է՝ գիրկը բացել
- ծոցը դատարկ թողնել մեկի - անամուսին թողնել
- ծոցը ծոցում օձ (սնուցանել) տաքացնել - խնամել հոգ տանել մեկի մասին, որ իրեն հետո թշնամի է դառնալու կամ չարիք է գործելու
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծոց(ը) | ծոցեր(ը) |
| Սեռ. | ծոցի | ծոցերի |
| Տր. | ծոցի(ն) | ծոցերի(ն) |
| Հայց. | ծոց(ը) | ծոցեր(ը) |
| Բաց. | ծոցից | ծոցերից |
| Գործ. | ծոցով | ծոցերով |
| Ներգ. | ծոցում | ծոցերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։