կաթոլիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑtʰɔˈlik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կա•թո•լիկ
Ստուգաբանություն խմբագրել
< католик < հուն․ katholikos ընդհանրական, տիեզերական
Գոյական
(եկեղ․)
- քրիստոնեական դավանաբանության կաթոլիկական եկեղցուն պատկանող՝ կաթոլիկությունը դավանող անձ ◆ ԵՎ այսպիսով նոքա կտրեցին ազդի ամբողջությունից 150000 հոգու հասնող մի հատված, որ կոչվում է յուրյան կաթոլիկ և ֆրանկ անուններով։ (Րաֆֆի)
Ածական
- կաթոլիկական եկեղեցուն վերաբերող՝ պատկանող ◆ Կաթոլիկ աստվածաբանները նույնպես ձգտում են գիտությունը զուգակցել կրոնի հետ։ (Մամուլ)
Հոմանիշներ խմբագրել
- (եկեղ․) հռոմեդավան, պապադավան, պապական, լատինադավան
- տե՛ս կաթոլիկահայ
- տե՛ս կաթոլիկական
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | կաթոլիկ(ը) | կաթոլիկներ(ը) |
| Սեռ. | կաթոլիկի | կաթոլիկների |
| Տր. | կաթոլիկի(ն) | կաթոլիկների(ն) |
| Հայց. | կաթոլիկ(ը) | կաթոլիկներ(ը) |
| Բաց. | կաթոլիկից | կաթոլիկներից |
| Գործ. | կաթոլիկով | կաթոլիկներով |
| Ներգ. | կաթոլիկում | կաթոլիկներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։