Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•թո•լիկ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< католик < հուն․ katholikos ընդհանրական, տիեզերական

Գոյական

(եկեղ․)
  1. քրիստոնեական դավանաբանության կաթոլիկական եկեղցուն պատկանող՝ կաթոլիկությունը դավանող անձ ◆ ԵՎ այսպիսով նոքա կտրեցին ազդի ամբողջությունից 150000 հոգու հասնող մի հատված, որ կոչվում է յուրյան կաթոլիկ և ֆրանկ անուններով։ (Րաֆֆի)

Ածական

  1. կաթոլիկական եկեղեցուն վերաբերող՝ պատկանող ◆ Կաթոլիկ աստվածաբանները նույնպես ձգտում են գիտությունը զուգակցել կրոնի հետ։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. (եկեղ․) հռոմեդավան, պապադավան, պապական, լատինադավան
  2. տե՛ս կաթոլիկահայ
  3. տե՛ս կաթոլիկական

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել