կախուկ
կախուկ1
խմբագրելՀայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կախ•ուկ
- Պոլիս, Վան, Խլաթ, Մարաշ, Բալու՝ կախված:◆ Գլուխը կախուկ էր։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Մալաթիա՝Նոր տարվա նախորդ օրը։
- Պոլիս՝Տխուր, տրտում,դժգոհ (դեմք)։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
կախուկ2
խմբագրելՀայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑˈχuk]
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- (անասն․) բաղկացած է պինդ մարմնի մասնիկներից, որոնք կախյալ վիճակում խառնված են հեղուկ դիսպերս միջավայրում
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։