կախուկ1

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կախ•ուկ 

  1. Պոլիս, Վան, Խլաթ, Մարաշ, Բալու՝ կախված:◆ Գլուխը կախուկ էր։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. Մալաթիա՝Նոր տարվա նախորդ օրը։
  3. Պոլիս՝Տխուր, տրտում,դժգոհ (դեմք)։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։

կախուկ2

խմբագրել

Հայերեն

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (անասն․) բաղկացած է պինդ մարմնի մասնիկներից, որոնք կախյալ վիճակում խառնված են հեղուկ դիսպերս միջավայրում


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։