կախուկ
կախուկ1 խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կախ•ուկ
- Պոլիս, Վան, Խլաթ, Մարաշ, Բալու՝ կախված:◆ Գլուխը կախուկ էր։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Մալաթիա՝Նոր տարվա նախորդ օրը։
- Պոլիս՝Տխուր, տրտում,դժգոհ (դեմք)։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
կախուկ2 խմբագրել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑˈχuk]
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բացատրություն
- (անասն․) բաղկացած է պինդ մարմնի մասնիկներից, որոնք կախյալ վիճակում խառնված են հեղուկ դիսպերս միջավայրում
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։