կածան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑˈt͡sɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կածան

վանկեր՝ կա•ծան 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոկանան՝ *g^uā-g՛- «գնալ, գալ» արմատից. հմմտ. մակեդոներեն gaz, սերբախորվաթերեն gâz «անցահուն», սլովեներեն gâz «ձյան մեջ բացվող արահետ», այլև հին հնդկերեն gāta, հունարեն հուն. «ուղի, ճանապարհ ◆ Գնում են, գնում, մընում են մի նեղ կածան, երկու կողմիչց բարձր թփեր։ Հովհաննես Թումանյան

Գոյական

1. ոտքի նեղ ճանապարհ, արահետ, շավիղ ◆ Առաջ նեղ կածան էր, բայց քանի-քանի մարդ ծեծեցին ու կածանը մի քիչ լայնացավ, ճանապարհ շինվեց մինչև քաղաք։ (Ակսել Բակունց)
2. անտառում ծառերից ազատված շերտ, որն անց է կացվում էլեկտրահաղորդման լարերի, գազամուղի երկայնքով, անտառի քառակուսիների ու անտառամասերի սահմաններն ընդգծելու և այլ նպատակներով

Հոմանիշներ

1. ճանապարհ, արահետ, նրբուղի, նրբածական, շավիղ, կոպար (բրբ․), կոպառ
2. տե՛ս կիրճ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ path, trail, track, clearing գերմաներեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ тропа (ru) ‎(tropa), тропинка (ru) ‎(tropinka), просека (ru) ‎(proseka) շվեդերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։