կաճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑt͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կաճ
վանկեր՝ կաճ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ծագումն անհայտ է։ Հազիվ թե կապ ունենա հնդեվրոպական *gag- «կլոր բան, գունդ» արմատի հետ (*gagio- > կաճ՞) կամ փոխառություն լինի իրանական աղբյուրից (հմմտ. հին հնդկերեն kača «գլխի մազ»)։
Գոյական
- բրդից կամ մազից լմելու միջոցով ստացվող հաստ կտոր, թաղիք
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս թաղիք
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։