կամարձակ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑmɑɾˈd͡zɑk]

վանկեր՝ կա•մար•ձակ 

Ածական

1. (նորբ․) Ինքնուրույն արձակված՝ ազատված։ կամարձակ հյուսեր ◆ Թրգմ.

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։