կայան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑˈjɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կա•յան
Ստուգաբանություն
խմբագրել< լատ. statio
Գոյական
- կանգ առնելու տեղ, հանգրվան
- բնակվելու՝ մնալու տեղ, օթևան
- հատուկ նշանակության մի շարք գիտահետազոտական, տեխնիկական և այլ աշխատանքներ կատարող հիմնարկություն։ 0դերեվութաբանական կայան
- որոշակի գիտահետազոտական, տեխնիկական և այլ աշխատանքներ կատարող հիմնարկ, հաստատություն, հատուկ մասնագիտական գիտական համալիր, ինչպես նաև որոշակի նպատակի ծառայող բարդ տեխնիկական համալիր
- կանգնելու, կանգառելու տեղ
- (ճրտրպ․) (շին․) ֆունկցիոնալ նպատակով նախագծված և կառուցված շենք, շենքերի համալիր
Հոմանիշներ
խմբագրել- օթևան, ապաստարան, իջևան, իջևանատեղ
- հանգրվան, կայարան, կանգառ, կանգ, տեղ, դադարք
Արտահայտություններ
խմբագրել- գաղտնալսման կայան
- հետևման վերգետնյա կայան - ռադիոալիքներով, պօպտիկական կամ այլ միջոցներով նշանակետեր որոնող և դրանց դիրքը (կոորդինատները) որոշող կայան, որը գտնվում է գետնի մակերևույթից վեր
- հրանոթային ուղղորդման կայան
- հրթիռների ուղորդման կայան
- որսման կայան
- ռադիոտեխնիկական հետազոտության և ակտիվ ռադիոէլեկտրոնային ճնշման ավտոմատ կայան
- ռադիոուղղորոշիչ կայան
- ռադիոուղղորոշիչ կայանների ցանց
- ռադիոտեղորոշումային կանոնների ցանցի ստեղծում - ՌՏԿ-ների միավորում միասնական ցանցում՝ ավելի մանրամասն ու լիարժեք տեղեկություններ ստանալու համար
- ռադիոտեղորոշումային կայանով ուղղորդվող - ՍՌՏ կամ զինամթերք, որի ուղղորդումը կատարվում է ՌՏԿ-ի միջոցով
- վագոնների տեսակավորման կայան
- վառելաքսանյութերի կայան
- վերջին կայան - տե՛ս վայր՝ նախանշանակման վայր
- վրագետնյա ունկնդրիչ կայան - գետնի վրա տեղակայված կայան, կապի գծերով կամ անմիջականորեն ձայնով հաղորդվող տեղեկույթը գաղտնալսելու համար
- պրոպսոֆերային կապի կայան
- ուղերծային կայան
- օժանդակ ռադիոտեղորոշումային կայան - ռադար, որն օգտագործվում է ի լրումն հիմնական ռադարի՝ ոչ լրիվ տեսադաշտի գոտիներում
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։