վայր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑjɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վայր
վանկեր՝ վայր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։
Գոյական
- երկրի մակերևույթի որոշ տարածություն, տեղ որտեղ որևէ բան կա կամ կարող է լինել, անորոշ տեղ ◆ Անծանոթ ծանոթ վայրեր:
- այն տեղը տարածությունը, որ զբաղեցված է որևէ բանով, որևէ բանի գտնվելու տեղը
- այն տեղը տարածությունը որտեղ որևէ բան տեղիէ ունենում կատարվում է ◆ Պատերազմի՝ աշխատանքի վայր:
- բնակելի տեղ, բնակավայր
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | վայր(ը) | վայրեր(ը) |
| Սեռ. | վայրի | վայրերի |
| Տր. | վայրի(ն) | վայրերի(ն) |
| Հայց. | վայր(ը) | վայրեր(ը) |
| Բաց. | վայրից | վայրերից |
| Գործ. | վայրով | վայրերով |
| Ներգ. | վայրում | վայրերում |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։