վայրենանալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑjɾɛnɑˈnɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վայ•րե•նա•նալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- վայրենի դառնալ, վայրենական հատկություններ ձեռք բերել, մարդկանցից հեռու ապրելով վայրենու բնույթ ստանալ ◆ Որ են շունն էլ չոլերը գցես… կվայրենանա: Հովհաննես Թումանյան
- մշակությամբ ձեռք բերած ընտիր հատկությունները կորցնել ◆ (Բարդիները և չինարները) անտերությունից վերացել են։ (Ակսել Բակունց)
- անմշակ մնալով խոպանանալ ◆ Հողը լավն էր, բայց դժվարությամբ էր մշակվում, վայրենացել էր։ (Մարտիրոս Վեսպեր)
- (փխբ․) վայրենու կերպարանք ստանալ, հարդարանքը՝ տեսքը անկարգ լինել, իրեն չհետևելով՝ չհարդարելով անկարգ տեսք ստանալ ◆ Եղբայր դեռ շատ կվայրենանաս սարերի գլխին։ (Ժիրայր Ավետիսյան)
- (փխբ․) գազանանալ, գազանաբար դառնալ, վայրագանալ, դաժանանալ ◆ Աճել են խռիվ ու վայրենացնել, ինչպես արնահամ ոսոխը հայի։ (Գուրգեն Բորյան)
- (փխբ․) կատաղել, մոլեգնել ◆ Վայրենացել է տարերքը։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։