կայթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑjtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կայթ
վանկեր՝ կայթ
կայթ1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։ Հազիվ թե երկրորդ իմաստով կապ ունենա ասորերեն kailtā «չափ» բառի հետ։
Գոյական
խմբագրել- կողով, զամբյուղ, կթոց
- կշռի չափ
- (երաժշտ․) տե՛ս պար
- երգի ժամանակ ձեռքերով ծափ տալը
Հոմանիշներ
խմբագրել- ցատկտուք, ցատկռտուք, ոստոստում, թռչկոտում
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
կայթ2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՔիչ հավանական է ծագումը հնդեվրոպական *gəi-ti-՝ *gēi- «երգել, կանչել» արմատից։ Ավելի հավանական է կապը՝ կ/խ հերթագայությամբ, խայտալ բայի հետ. հմմտ. նաև կայտառ, կայտիռ։
Գոյական
խմբագրել- ուրախությունից՝ հրճվանքից թռչկոտելը՝ ցատկոտելը, ցատկռտուք
- պարելը, պար, կաքավ
կայթ3
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՀնարավոր է կապը կայթ «ցատկոտում, ուրախության պար» բառի հետ։
Գոյական
խմբագրել- մանկական խաղալիք
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։