պար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պար
վանկեր՝ պար
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *par- (հնդեվրոպական *pero-):
Գոյական
- գեղարվեստական կերպարների կերտումը՝ վերարտադրությունը մարմնի արտահայտչական շարժումների ու գեղեցիկ կշռութավոր հաջորդականության միջոցով՝ որպես արվեստի տեսակ ◆ Ու նաիրյան աղջիկների հեզաճկուն պարն եմ սիրում։ Եղիշե Չարենց
- այս կամ այն երաժշտական եղանակի համար ու համապատասխան կշռույթով կատարվաղ յուրահատուկ շարժումների ամբողջականություն
- պարարվեստի յուրաքանչյուր տեսակ ◆ խմբական պար, կլոր պար, կենտ պար, արագ պար
- պարարվեստի որևէ տեսակի համար գրված՝ հորինված երաժշտական ստեղծագործություն, պարեղանակ ◆ Գուսանները նվագեցին մի ռազմական պար։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- (երաժշտ․) երաժշտական պիես` գրված պարեղակների հատուկ ռիթմերով, տեմպերով և բնույթով
- (փխբ․) մանկան զանազան շարժումները ձեռքերով ու մարմնով, պապար
- (փխբ․) արագ ու հաջորդականորեն իրար հերթագայող շարժումների շարք ◆ մկանների պար
- (փխբ․) վետվետանք ◆ լույսի երանգներով ցոլքերի պար
- (փխբ․) թրթիռ, ծփանք ◆ ալիքների պար
- (փխբ․) խայտանք, խայտալը, խլրտում ◆ Ու խայտաճամուկ պարը ձկների մերթ մերթ խաղում էր այն լուսնի տակին Հովհաննես Թումանյան
- պարելը
Հոմանիշներ
խմբագրել- կաքավ, կայթ, խաղ (ժղ․), պարախաղ, կաքավանք, կաքավություն, խաղ ու պար
- պարեղանակ, պարերգ, պարախաղ
- թրթիռ, թրթռոց, դողդոջ, թրթռանք, թրթռմունք, ծփանք, ալեկոծություն
- տե՛ս խայտանք
Արտահայտություններ
խմբագրել- պար ածել
- պարել տալ
- խելքից հանել, խաղացնել
- պար բռնել - պարել սկսել (խմբովին)
- պար բոլորել
- շուրջպար պարել
- (փխբ․) շրջան կազմել՝ գոյացնել
- պար գալ
- պարել
- խաղալ, խայտալ
- շարժվել
- երերալ, տատանվել
- պար խաղալ - պարել
- պար մտնել
- պարողներին միանալ
- պարել սկսել
- պար դառնալ - պարել սկսել
| Հոլովում |
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
|---|---|---|
| Ուղղ. | պար | պարեր(ը) |
| Սեռ. | պարի | պարերի |
| Տր. | պարի(ն) | պարերի(ն) |
| Հայց. | պար(ը) | պարեր(ը) |
| Բաց. | պարից | պարերից |
| Գործ. | պարով | պարերով |
| Ներգ. | պարում | պարերում |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։