կայծքար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑjt͡sˈkʰɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կայծ•քար
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (աշխգր․) կայծքարահողից կազմված հանքային գոյացում
- (հնք․) կարծր քարի մի տեսակը (հնում օգտագործվում էին կրակ ստանալու համար, իսկ այժմ՝ խեցեգործական, ապակու և այլնի արդյունաբերության մեջ), գայլախազ, կայծաքար
- (փխբ․) չափազանց կարծր
- (փխբ․) խիստ ամուր, հաստատուն, անդրդվելի ◆ Այ թե պինդն ես հա՜… ուղղակի կայծքար: (Ալեքսանդր Ֆադեև)
Հոմանիշներ
խմբագրել- (հնք․) կայծաքար, գայլախազ, բնակայքար, ճարտուքար, աղվեսաքար, (գվռ․) չախմախաքար, կովազիզիկ, սատանի քար, սատանի եղունգ
- տե՛ս աբեթ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։