Հայերեն

ՄՀԱ՝ [kɑŋɡ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կանգ

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

կանգնելը, կանգ առնելը ◆ Արյան կանգի առաջին նշանն է լինում լյարդի մեծացումը։ (Դասագիրք)
գործելուց` շարժվելուց դադարելը, դադար ◆ Օրիորդը այդ լսելով, ավելի ուրախացավ, ժպտաց և դարձյալ կանգ առավ հայելու առջև։ (Րաֆֆի)
կանգնեցնելը, շարժման` բանելու դադարեցում ◆ Գնացքի կանգի բռնակ։ ◆ Սպարապետը զինադադարի փողը հնչել տվավ, և կատար ընդհարումը կանգ առավ մի վայրկյանում։ (Մուրացան)
բնախոսական հոսող պարունակյալի կանգ

Բացատրություն

(ֆզլգ․) (ախտբ․) որևէ օրգանի ոչ բնականոն արյունալցում

Հոմանիշներ խմբագրել

տե'ս կանգառ
տե'ս դադար

Արտահայտություններ խմբագրել

կանգ առնել
1. գնալը` քայլելը` ընթացքը դադարեցնել, մնալ, դադար առնել մի տեղ
2. դադարել, վերջանալ ◆ Բակուր գյուղապետը մի փոքր զարմացած կանգ առավ, հետո շարունակեց։ Դերենիկ Դեմիրճյան
3. (փխբ․) կենտրոնանալ, բևեռվել, գամվել ◆ Այդ զրույցների ժամանակ նրա հայացքն ակամա կանգ էր առնում Շուշանիկի վրա։ (Շիրվանզադե)
4. (փխբ․) ուշադրությունը կենտրոնացնել, ուշադրություն դարձնել, շեշտել, մատնանշել ◆ Նրա միտքը կանգ առավ այդ հարցմունքի առաջ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
5. իջևանել
6. դադարել, ըդհատվել
7. քննության առարկան դարձնել քննարկել

Բաղադրյալ բառեր
կանգային կանգկանգառ կանգառացույց կանգառում կանգառք կանգատեղ կանգար կանգգեղ կանգիչ կանգնագեղ կանգնակ կանգնական կանգնաչափ կանգնաչափություն կանգնավոր կանգնատեղ կանգնացնել կանգնել կանգնելատեղ կանգնելատեղի կանգնեցնել կանգնեցվել կանգնոտել կանգնվածք կանգնում կանգուն կանգունանալ կանգունանոց կանգունաչափ կանգունացնել կանգունացվել կանգունացում կանգունորեն կանգունություն կանգուրդ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ stop, halt, congestion գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ застой (ru) ‎(zastoj), остановка (ru) ‎(ostanovka), приостановка (ru) ‎(priostanovka), стояние (ru) ‎(stojanije), задержка (ru) ‎(zaderžka), конгестия (ru) ‎(kongestija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ խմբագրել

Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։